มาสด้า ซีเอ็กซ์-3 เป็นรถยนต์เอนกประสงค์สมรรถนะสูงขนาดเล็กมาก (subcompact crossover SUV) ผลิตโดย มาสด้า โดยใช้พื้นฐานเดียวกันกับมาสด้า 2 โดยเริ่มต้นสายการผลิตในปี พ.ศ. 2558 ในประเทศญี่ปุ่นเป็นประเทศแรก และหลังจากนั้นได้เริ่มผลิตในประเทศไทยเป็นประเทศที่สองที่โรงงาน Auto Alliance Thailand (AAT) ที่จังหวัดระยองเมื่อปลายเดือนตุลาคมปีเดียวกัน
Mazda CX-3 Sport (ปรับโฉม) Mazda CX-3 (ก่อนปรับโฉม) มาสด้า ซีเอ็กซ์-3 ได้เปิดตัวในประเทศไทยเมื่อวันที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 ที่ห้องเพลนารี ฮอลล์ ศูนย์การประชุมแห่งชาติสิริกิติ์ โดยใช้ชื่อคอนเซปต์ว่า “FREESTYLE CROSSOVER” โดยภายนอกและภายในมีลักษณะที่ใหญ่กว่านิสสัน จู๊ค และแคบกว่าฮอนด้า เอชอาร์-วี ต่อมาในปี พ.ศ. 2560 มาสด้า ซีเอ็กซ์-3 ได้รับรางวัลรถยนต์ยอดเยี่ยมแห่งปี 2016
ภายนอกนั้นรุ่น E และรุ่น C ได้ใช้ไฟหน้าแบบโปรเจกเตอร์หลอดฮาโลเจน ใช้ยางและล้อขนาด 16 นิ้ว ไฟท้ายแบบมัลติรีเฟลกเตอร์ ส่วนรุ่น S, SP และ XDL ใช้ไฟหน้า ไฟส่องสว่างเวลากลางวันและไฟท้ายแบบ LED ใช้ล้อขนาด 18 นิ้ว ส่วนภายในมีหน้าจอระบบเครื่องเสียงขนาด 7 นิ้วมาตั้งแต่รุ่น C ขึ้นไป สำหรับหน้าจอ Active driving display และระบบนำทางมีมาให้ในรุ่น S ขึ้นไป ส่วนถุงลมนิรภัย 6 ตำแหน่งให้มาในรุ่น SP ขึ้นไป ในส่วนของเครื่องยนต์ มาสด้า ซีเอ็กซ์-3 ได้ใช้ เครื่องยนต์ดีเซล SkyActiv-D ความจุ 1.5 ลิตร อัดอากาศด้วยเทอร์โบชาร์จแบบแปรผัน กำลังสูงสุด 105 แรงม้า แรงบิดสูงสุด 27.5 กก.-ม. เกียร์อัตโนมัติ 6 จังหวะ ให้อัตราสิ้นเปลืองเฉลี่ย 23.34 กม./ลิตร และเครื่องยนต์เบนซิน SkyActiv-G ความจุ 2.0 ลิตร กำลังสูงสุด 156 แรงม้า แรงบิดสูงสุด 20.7 กก.-ม. ส่งกำลังด้วยเกียร์อัตโนมัติ 6 จังหวะเช่นกัน อัตราสิ้นเปลืองเฉลี่ย 16.44 กม./ลิตร
โดยมาสด้า ซีเอ็กซ์-3 ในประเทศไทยแบ่งรุ่นย่อยออกเป็น 5 รุ่น คือรุ่น E, C, S, SP (เครื่องยนต์ 2.0 ลิตร Skyactiv-G PE-VPS) และรุ่น XDL (เครื่องยนต์ 1.5 ลิตร Skyactiv-D S5-DPTS)รุ่นปรับปรุงใหม่ MY2020 เมื่อวันที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2563 มาสด้า ซีเอ็กซ์-3 มีการแบ่งรุ่นย่อยออกเป็น 4 รุ่น และใช้เฉพาะเครื่องยนต์เบนซินเท่านั้น คือรุ่น BASE, COMFORT, PROACTIVE, STYLE (เครื่องยนต์ 2.0 ลิตร PE-VPS) รวมถึงยกเลิกการทำตลาดรุ่นเครื่องยนต์ดีเซล 1.5 ลิตร (S5-DPTS)
รุ่นปรับปรุงใหม่ MY2021 (2021 Collection) เมื่อวันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2563 มาสด้า ซีเอ็กซ์-3 มีการแบ่งรุ่นย่อยออกเป็น 4 รุ่น และใช้เฉพาะเครื่องยนต์เบนซินเท่านั้น คือรุ่น BASE, BASE PLUS, COMFORT, PROACTIVE (เครื่องยนต์ 2.0 ลิตร PE-VPS) รวมถึงยกเลิกการทำตลาดรุ่น 2.0 STYLE ตัวท็อป โดยราคาเริ่มต้นที่ 769,000 บาทโมนาโก เป็นอาณานิคมหนึ่งของสาธารณรัฐเจนัวเมื่อ ค.ศ. 1215 ต่อมาในปี ค.ศ. 1297 ฟร็องซัว กรีมัลดี เจ้าที่ดินในจากเจนัวยุคศักดินาบุกเข้ายึดป้อมปราการโมนาโกบริเวณชายฝั่งทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ด้วยการปลอมตัวเป็นบาทหลวง แล้วนำกองกำลังขนาดย่อมเข้าไปในดินแดนแห่งนั้น ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของการครอบครองอาณาจักรโมนาโกของตระกูลกรีมัลดีตั้งแต่นั้นมา
ตระกูลกรีมัลดีครองโมนาโกอยู่ได้เพียงสี่ปี ก็ถูกขับกองทัพเจนัวออกจากดินแดนนั้นไป ชาร์ลส์ กรีมัลดี หวนกลับมาครอบครองดินแดนโมนาโกได้อีกในปี ค.ศ. 1331 แล้วสถาปนาตนเองขึ้นเป็นลอร์ดแห่งโมนาโกและขยายดินแดนออกไปยังเมืองม็องตงและโรเกอบรูน และสร้างโมนาโกจนยิ่งใหญ่ กลายเป็นเมืองท่าสำคัญ สำหรับการค้าและฐานทัพเรือสำคัญของยุโรป หลังจากนั้นได้มีการสืบทอดตำแหน่งลอร์ดแห่งโมนาโกเรื่อยมาจนถึงปี ค.ศ.1489 พระเจ้าชาร์ลที่ 4 แห่งฝรั่งเศส และดุ๊กแห่งซาวอยจึงได้ทรงรับรองความเป็นเอกราชของโมนาโก ต่อมาในปี ค.ศ.1512 พระเจ้าหลุยส์ที่ 12 แห่งฝรั่งเศสก็ทรงรับรองการเป็นพันธมิตรถาวรระหว่างโมนาโกกับฝรั่งเศส
อย่างไรก็ตาม เมื่อถึงยุคการปกครองของลอร์ดออกุสติน โมนาโกกลับไม่ได้รับการสนับสนุนจากขุนนางในราชสำนักฝรั่งเศส ทำให้เกิดความขัดแย้งรุนแรง จนกระทั่งจักรพรรดิคาร์ลที่ 5 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์มีพระบัญชาให้โมนาโกอยู่ภายใต้อารักขาของสเปนการปกครองโดยลอร์ดแห่งโมนาโกดำเนินเรื่อยมา จนถึงช่วงศตวรรษที่ 15 เมื่อจอห์น กรีมัลดี ลอร์ดแห่งโมนาโกได้กำหนดหลักเกณฑ์ในการสืบสันตติวงศ์ขึ้น นับเป็นก้าวสำคัญอีกก้าวหนึ่งในการสืบราชสมบัติของโมนาโก
เจ้าผู้ครองนครยุคแรกนั้น ยังใช้ฐานันดรศักดิ์ว่า ลอร์ด มาจนถึงกระทั่งปี ค.ศ. 1612 ลอร์ดโอโนเร่ที่ 2 แห่งกรีมัลดี ลอร์ดแห่งโมนาโกจึงได้เปลี่ยนชื่อฐานันดรศักดิ์เป็น เจ้าชาย แห่งโมนาโก เพื่อให้มีวินัยถึงการเป็นรัฐและอิสรภาพ ซึ่งได้รับการยอมรับจากฝรั่งเศสและสเปน เนื่องจากขณะนั้นโมนาโกยังอยู่ในอารักขาของสเปน
เจ้าชายโอโนเร่ที่ 2 กรีมัลดี ยังดำเนินนโยบายเป็นมิตรกับประเทศฝรั่งเศส จนพระเจ้าหลุยส์ที่ 8 หลุยส์ อิบโปลิบเตแห่งฝรั่งเศส ยอมลงนามในข้อตกลงว่าด้วยการช่วยเหลือและป้องกันการรุกรานจากฝรั่งเศส ถือเป็นการยืนยันและยอมรับความเป็นเอกราชของโมนาโก ไม่ขึ้นตรงต่อฝรั่งเศสอีกต่อไป แต่สเปนยังไม่ยินยอม เป็นเหตุให้เจ้าชายพระองค์นี้ ทรงประกาศสงครามกับสเปนและได้รับชัยชนะเป็นอิสระจากสเปน ในปี ค.ศ. 1641 อย่างไรก็ตามการสืบสันตติวงศ์นี้ ขาดช่วงลงเมื่อเจ้าชายอังตวนสิ้นพระชนม์ในปี ค.ศ. 1731 โดยไม่มีพระโอรส มีแต่พระธิดาเท่านั้น แต่พระธิดาองค์โต หลุยส์ อิบโปลิบเต ได้เข้าพิธีอภิเษกสมรสกับ ยากส์ ฟร็องซัวร์ เลโอเนอร์ เดอ มาติยง ทายาทตระกูลขุนนางแห่งแคว้นนอร์ม็องดี ในปี ค.ศ.1715 ซึ่งต่อมาได้รับการสถาปนาให้เป็นเจ้าชายแห่งโมนาโก
